Burcu Bostancıoğlu
Yaşamda birtakım kararlar, birtakım tercihler vardır vakti geldiğinde karşınıza dikilirler. Tercih noktanız sizi bir diğer tercihe sürükler, kalbinle mi yanıt vermelisin yoksa beyninle mi? Yanlışsız karşılıklar her ikisi de özgür olur ise gerçek karar ve tercihe ulaşılmış olunur. Bir tercih tıpkı vakitte bir vazgeçilmişliği de beraberinde taşır. Yürek, bazen seçtiklerimizle; fakat daha çok vazgeçtiklerimizle ilgilidir…
Aslında gelinen tercih noktasına sizi neyin ya da kimin getirdiği de son derece kıymetlidir, zira ‘ne için’ ya da ‘kim için’ sorusunun yanıtı bir kıymetin de belirleyicisidir. Kişinin kendisine duyduğu bedel ve tercihe yönelten belirleyiciye duyulan bedel …
“Sıradan bir hayatım vardı onu görene ve tanıyana kadar. Kuaförde çalışan, mecnun üzere yorulan, ömür şartları sebebiyle ailesine takviye olabilmek ismine okulunu yarıda bırakıp bayan kuaföründe çıraklık yapan bir genç kızdım. Ne hoş ve yalın tanımladım değil mi kendimi. Meğer ki artık bu tariften o kadar uzak ki gerçekliğim… Sıradan yaşama sahip olmak ne kadar sıkıcı gelirdi, daima tıpkı günü yaşıyorum üzere derdim, keşke o sıkıcı zamanlarıma geri dönebilsem.” Pişmanlığın gerçekliğe bangır bangır vurduğu cümlelerdi P.G. tarafından kurulan.
Bir heyecan duyma isteği herkesin hakkıdır elbette, hele bunun ismi ‘aşk’ ise. Kim istemez ki kalbi çarpsın, eli ayağına dolansın, hayaller kursun. Lakin P.G. duyduğu heyecanın tek taraflı olduğunu sunulan tercihin sonuçlarını yaşamaya başladığında anlıyor. Bir oyunla başlıyor her şey “cesaret mi, doğruluk mu” oyunu…
Önce uzaktan hislerle başlıyor her şey. Dükkânın önünden geçen silüetine tutuluyor, sonrasında hakkında topladığı bilgiler onu ulaşılmaz yapıyor gözünde. Ulaşılmaz için verilen emeğin onda yarattığı heyecan birinci bağımlılığı oluyor P.G.’nin. Ögreniyor ki hamasetli ve kendine özgüveni yüksek bayanlardan hoşlanıyor. Eşiği geçme şartı maksadı haline geliyor yaşamayı planladığı ve istediği aşkta.
“Tanımayı istemiştim onu ve gerçekten bir ortamda tanışmıştık. Hakkında duyduklarımı onaylar nitelikteydi tutumları. Her geçen vakit güya bana farklıymışım üzere davranıyordu tahminen de ben o denli olmasını istediğim için o denli görüyordum her hareketini. Bir akşam daima bir arada oyun oynayalım dedi, vakti planladık süratlice ve o büyük akşam gelmişti. Boş bir şişe değiştirebilir mi insan hayatını? Boş bir şişenin vereceği istikamet ne kadar belirleyici olabilirdi ki insan hayatında? Boş şişe sevdiğin tarafından sana döndürülmüşse farklı oluyor katiyen. Sorular ve karşılıklar heyecanlı gelmişti taaki o soruya gelen şarta kadar! Cüret dedim ve uzatılan maddeyi ‘deneme’ teklifini kabul ettim. Bahadır bir bayan olarak gereğini yaptığımı düşünmüştüm. Lakin sonraları ‘cesaretim’ ‘esaretime’ dönüştü. Artık her şeyin farkında olduğum, gerçekliği tüm çıplaklığıyla gördüğüm bir esaretin pençesindeyim, kurtulmak istiyorum!” kurduğu bu manalı cümlelerin aslında her biri bir durum tanımlamasıydı hayatında.
Onun için çırpınan anneciğine duyduğu sevgi ve kendi hayatına dair hissettiği vicdan azabı onu değişime sürüklemişti, çok güç bir süreç olacaktı ve bunun farkındaydı. Kullandığı unsurlar vakitle çeşitlilik gösterdiği için klinik tedavisi uzun bir vakti alacaktı. Klinik tedavisi sürerken aile kent değiştirmeye karar verdi ki, sistem bozmak bazen sıkıntı olsa da bu üzere durumlarda gerekliliktir. Süreç içerisinde destekleyici rehabilitasyon programının en kıymetlisi kırılan kalbinin keskin modüllerinin battığı yerlerden çıkartılması. Onu daha fazla unsur kullanmaya yönelten acılarını dışa vurabilmesi. Hasebiyle bir uzman eşliğinde ruhsal güzelleşme sürecinin desteklenmesi süratli güzelleşmenin en kestirme yolu olacaktı.
Tedavi ve düzgünleşme her ne kadar kısa birer sözden ibaret olsalar da kişinin hayatında geçirdiği müddet ve etkileşimi o derece kısa olmuyor. Bu süreçte nasıl bir hayat istediğiniz, bu isteğiniz karşısında neler yaptığınız, nelere direndiğiniz, neleri görmezden gelmeye çalıştığınız ve nelerden vazgeçtiğiniz belirler.
Anatole France son cümlelerimi dayanaklar nitelikte eklemiş satırlarına; “Hayatını vazgeçtiklerin belirler. Bu yüzden bir karar alırken neyi seçtiğinden çok, nelerden vazgeçtiğini çok yeterli sorgula’…